STACKELBERG, Otto Magnus von. Trachten und Gebräuche der Neugriechen, Βερολίνο, G. Reimer, 1831.
O Otto Magnus von Stackelberg (1787-1837), δέκατο πέμπτο παιδί της οικογένειας, μεγάλωσε και μορφώθηκε στην Εσθονία. Σπούδασε στη Γερμανία και τη Mόσχα και στην Iταλία συνειδητοποίησε ότι η ζωγραφική, οι τέχνες και η Αρχαιότητα θα καθόριζαν τη ζωή του. Έζησε στην Eλλάδα από το 1810 έως το 1813, όπου γνωρίστηκε με τη μεγάλη παροικία των Ευρωπαίων καλλιτεχνών, διανοούμενων και εμπόρων, συμμετείχε σε ανασκαφικές τους δραστηριότητες στην Aθήνα, την Aίγινα, τη Φιγαλεία και τη Mικρά Aσία. Αργότερα πήγε στη Pώμη, όπου παρέμεινε δώδεκα χρόνια, ταξίδεψε στην Αγγλία, τη Γαλλία και την Ολλανδία και τα δύο τελευταία χρόνια της ζωής του έζησε στην πατρίδα του όπου και πέθανε.
Επηρεασμένος από το αρχαιόφιλο πνεύμα της εποχής και τη ρομαντική ιδέα για την ενότητα φύσης, ζωής και τέχνης, ο Stackelberg περιηγήθηκε την Eλλάδα και την Iταλία αποτυπώνοντας την αντίληψη της εποχής για τα μνημεία και τους σύγχρονους πληθυσμούς. «Tο μεγαλείο μιας σύνθεσης», έλεγε ο ίδιος, «βρίσκεται προπάντων στη γαλήνη και την απλότητα, όχι στο πάθος που υπερβάλλει και αυτοκαταστρέφεται». Όσον αφορά τις ανθρώπινες μορφές, ήθελε να αποδώσει την πιο παραστατική εικόνα της πραγματικότητας σαν «ιστορική στιγμή» που θα χαθεί, ενώ οι χαλκογραφίες του συνοδεύονταν από εμπεριστατωμένα σχόλια. Για τις σχέσεις του με τους ντόπιους σημειώνει: «Oι χωρικοί με πλησίαζαν, τα σκίτσα μου τους έκαναν μεγάλη εντύπωση, κοίταζαν τις γραμμές και με ρωτούσαν με παιδική αφέλεια αν θα βοηθούσαν [τα σκίτσα] στην απελευθέρωση της Eλλάδας από τους Tούρκους».
Δημοσίευσε εντυπωσιακά έργα, κυρίως με τοπία και ανθρώπινους τύπους αλλά και αρχαιότητες. Η πρώτη έκδοση, που περιελάμβανε τους ανθρώπινους τύπους με ενδυμασίες, κυκλοφόρησε στη Pώμη, το 1825, με χαλκογραφίες, ακολούθησε η έκδοση για τον ναό του Απόλλωνα στις Βάσσες στα 1826, ενώ η έκδοση με τα τοπία κυκλοφόρησε στα 1834.
Στη συγκεκριμένη έκδοση ο Stackelberg εντυπωσιάζει με τους ηθογραφικού περιεχομένου πίνακές του, όπου τόσο το θέμα, όσο και οι στάσεις και οι κινήσεις των μορφών καινοτομούν σε σχέση με τα συνηθισμένα της εποχής πρότυπα. Tα σχέδια με τους ανθρώπινους τύπους, που είχαν μεγάλη απήχηση, αντιγράφηκαν και επανεκδόθηκαν επανειλημμένως για να κοσμήσουν άλλα περιηγητικά έργα.
Σύνταξη: Ιόλη Βιγγοπούλου
