THEVENOT, Jean de. Voyages De Mr. De Thevenot en Europe qu'en Asie & en Afrique, divisez en trois parties contenant cinq tomes..., τ. IV, Άμστερνταμ, Michel Charles le Céne, M. DCC. XXVII. [=1727].
O Γάλλος Jean de Thévenot (1633-1667) ταξίδεψε σε ηλικία είκοσι ετών στην Αγγλία, την Ολλανδία, τη Γερμανία και την Ιταλία. Στη Ρώμη γνώρισε τον B. d’Herbelot de Molainville, ο οποίος του ζήτησε να τον συνοδεύσει στο ταξίδι του στην Ανατολή. Ο d’Herbelot τελικά δεν κατάφερε να τον ταξιδέψει και ο Thevenot έφυγε μόνος του τον Μάιο του 1655. Μετά από πεντάμηνη αναμονή στη Μάλτα έφυγε για την Κωνσταντινούπολη, όπου παρέμεινε έως τον Αύγουστο του 1656.
Επισκέφτηκε κατόπιν, σε διάστημα πέντε περίπου μηνών, τη Σμύρνη, τη Χίο και άλλα ελληνικά νησιά, και έφτασε στην Αλεξάνδρεια την Πρωτοχρονιά του 1657. Έμεινε στην Αίγυπτο (Κάιρο, Σινά) έναν χρόνο και από εκεί πραγματοποίησε το προσκύνημα στου Αγίους Τόπους. Τον Γενάρη του 1659 απέπλευσε από την Αλεξάνδρεια και μέσω Τύνιδας έφτασε στο Λιβόρνο και από εκεί στο Παρίσι το 1659, έχοντας συγκροτήσει ένα πλουσιότατο φυτολόγιο. Ο Thevenot είναι εκείνος που εισήγαγε του σπόρους του καφέ στο Παρίσι, λίγα χρόνια αφότου Γάλλος έμπορος τους είχε φέρει στη Μασσαλία.
Δημοσίευσε το πρώτο μέρος του οδοιπορικού του και ξανάφυγε το 1663 με προορισμό την Iνδία, μέσω Συρίας και Μεσοποταμίας. Περιηγήθηκε πολλούς μήνες στην Περσική Αυτοκρατορία, για ένα διάστημα μαζί τον Γάλλο έμπορο J.B. Tavernier (Χαμαντάν, Κερμανσάχ, Σιράζ, Περσέπολη, Ισφαχάν, Βασόρα) και έπειτα πέρασε στην Ινδία, όπου έμενε έντεκα μήνες. Πέθανε σε ηλικία τριάντα τεσσάρων χρόνων το 1667, ταξιδεύοντας προς την Tαυρίδα, χωρίς να προλάβει ολοκληρωμένη την έκδοση του οδοιπορικού του.
Ο Thevenot μιλούσε καλά την τουρκική, την αραβική και την περσική γλώσσα. Φιλομαθής, οξύς παρατηρητής αλλά και μανιώδης της βοτανικής συνέταξε ένα κείμενο που θεωρείται, όπως το αντίστοιχο του J. Spon για τη συστηματική αρχαιολόγηση, πρωτοπόρο όσον αφορά την περιγραφή της καθημερινής ζωής των ανθρώπων στην Ανατολή. Το πρώτο μέρος από τις ταξιδιωτικές εντυπώσεις του εκδόθηκε στο Παρίσι το 1665. Το δεύτερο και το τρίτο μέρος εκδόθηκαν μετά τον θάνατό του το 1674 και το 1684 αντίστοιχα. Μία συνολική έκδοση κυκλοφόρησε στο Παρίσι το 1689, και μία άλλη τυπώθηκε το 1727 στο Άμστερνταμ, εμπλουτισμένη με εξαιρετικές χαλκογραφίες. Χωρίς ιδιαίτερη παιδεία και χωρίς να του έχει ανατεθεί κάποια αποστολή υπήρξε περισσότερο ένας ταξιδιώτης, ειλικρινής και αφελής, που ήθελε να διηγηθεί όσα είχαν ήδη ειπωθεί εκατοντάδες φορές αλλά με τον πιο απλό και ευθύ τρόπο.
Συντάκτης: Ιόλη Βιγγοπούλου
